Communicatie in crisistijd

Wat doe je als de wereld verandert, als de oude zekerheden verdwijnen? Natuurlijk, je raakt in paniek. Je zoekt een nieuw houvast. Je grijpt naar aan een stuk drijfhout, maar dat blijkt net te klein om de veiligheid te bieden die je zoekt. Bovendien kom je er achter dat je niet de enige bent die zijn hoop op dit drijfvermogen heeft gevestigd. 

In de verte zie je een groter stuk drijven. In al je wijsheid en gedreven door opportunisme besluit je om los te laten en naar het grotere stuk te zwemmen. Maar dat drijft sneller bij je weg dan je had verwacht. Je bereikt het niet: je loopt achter de feiten aan. Door dezelfde hoop en hetzelfde opportunisme gedreven is iedereen achter je aan gezwommen en in dezelfde val gelokt. Iedereen is in paniek, iedereen roept en schreeuwt om aandacht.

Zo gaat het in veel gevallen ook met communicatie in tijden van economische crisis. We raken in paniek terwijl paniek geen corporate value is. We schreeuwen met acties en aanbiedingen terwijl we dat nooit deden. We stoppen energie in zaken waar we op hopen en niet in zaken waarin we geloven. Toeval wordt ongewenst de belangrijkste strategische factor in onze bedrijfsvoering. Kortom, we zijn onherkenbaar. Niet alleen voor onszelf maar ook voor al onze stakeholders, onze doelgroepen en onze klanten.

Ook in hoogconjunctuur is het managen van communicatie lastig. Als alles goed gaat schiet communicatiemanagement er vaak bij in. We nemen dan vanuit een zelfde opportunisme vaak beslissingen die niet in lijn liggen met ons imago, onze identiteit en onze shared values. Een goed programma waarin corporate values, product values en operational values vastligt is ook dan van levensbelang. De ervaring met deze values, de richtlijnen hoe hiermee om te gaan en het geloof in deze shared values in goede tijden bieden het houvast om tijdens een crisis herkenbaar te blijven. Geen paniek dus.